《西汉黄龙砖八砖吟馆分赋》拼音版

清代陈鸿寿

西hànhuánglóngzhuānzhuānyínguǎnfēn--chén鸿hóng寿shòu

xiányánghànlóngxìnggōngzhùshìchóuguānshānzhūtángchónglíngfǎngrén

zhuānhuánglóngmíngwénchuíxiǎngtáishíwénduōcánnán

bìngchóngshíchéngxiángbàohuánglóngjiàn广guǎnghànhuǒxuānshì

wèiyānggōnggǎiyuánsuìdāngshízhíwèi

huángzhàowēidòutóngxiānxiāocánmáijīngzhēnyuè

xìngfēizáojiùshùmiǎnlèicéngjiǎozhōngyāngwánhǎoshǎoniè

niánchūshíluòzhōngyǒushūgǎofēng

shīzhìjīnshíjiǎndèngbozāndūnshíwèiguózhōngbiàntáng

fèngshídàitóngzhuānzhūshuāngmèizhuān耀yàohuábīncóngchóu

yántóngquèxiěshīchènguān

陈鸿寿简介

唐代·陈鸿寿的简介

陈鸿寿

陈鸿寿(1768~1822年),钱塘(今浙江杭州)人,书画家、篆刻家。字子恭,号曼生、曼龚、曼公、恭寿、翼盦、种榆仙吏、种榆仙客、夹谷亭长、老曼等。曾任赣榆代知县、溧阳知县、江南海防同知。其工诗文、书画,善制宜兴紫砂壶,人称其壶为“曼生壶”。书法长于行、草、篆、隶诸体。为“西泠八家”之一。有《种榆仙馆摹印》、《种榆仙馆印谱》行世,并著有《种榆仙馆诗集》、《桑连理馆集》。嘉庆二十一年为周春撰著的《佛尔雅》提写序跋。

...〔 ► 陈鸿寿的诗(6篇)