首页 > 诗文 > 和恼公 > 拼音版

《和恼公》拼音版

明代陈子升

nǎogōng--chénzishēng

zhuōméifāngliǎnlángfěnzhàhóngchūnshēngqīngjiànjiāzàiyāncóng

guìfēimǎntáozǒngshìnóngshūxīnyuēxiàngdiànjiùtāotǒng

kàntiānkāichuāngduìshuǐhóngfānglíngtuībǎofèngduǎnhuáchóng

wèidiàoshéshuānghuánjìn鹿rōnglánjìnjìngchūnxiàngliǔróng

zhǐwángsūncǎoliáofēnshǎofēngménméiqiānxìngcài殿diànjiǎojìnróng

pìnqiūchuánlàiyuèzuòlónghúnyíngyīněrjiǎnwèicháofēng

gěngshuāngpíngqièzhūdāngzhàngméngchūnchénghǎiguànjiècóng

yànjuéqīnfēiyànyǒuxióngfāngzhū怀huáixiǎojìngfánruòguànróugōng

biāotíngsǔnxīngchóuhóngpéiyóuyīngsuōxiàbàikōngdòng

liánzipāochuímàntónghuādiǎnfēngértānshèniǎoguózhǔshíyóulóng

zishānxīntiěyīnyángzhǎngtóngchāoxiáxiūjiǎojiàjiàndǒngshíshūzōng

liújiétuánluánzhīhōngtóngpáoqīngshìcǎohéngpèicōng

éguǎnchōuxiāngzhúkūnxiánluòchǔfēngbìngjiānxiánxiùfǎnshéhuàngāoyōng

jiǎguānchīwénjuànbēinóngrénjiāxiāoshǐxìnghuòjiāféng

dǐngshúhuáiwángyàofēnghánbáitóngniǎoluóshēnjiǔtuōzǎoxiāncóng

lánshūxiāngshècānglángzhènlóngshūyánzhuānxiǎoshǐqīnghàodiéānfēng

qìngzhéshāngqiūhuòpáncānwǎnsōngjiànméngāoshǔdànliángchǐtóng

shìlèikuīhuánghuíchángyǐnzǒngyōufángbǎoqiǎnzhāoróng

shèshuǐxiéjiāodēngshāndàizichōngxiōngtánxiàyòupánzhōng

jǐncānggēngchánchìzōngbáituánjiāojiàn绿dònglínqióng

jìngxiāoshāmíngsuǒtōngquèfēiqínliànzhuīlángyōng

cuìgàiqīngzhōujīnwándàoféngtāoyīngnán忿fènlíngquǎnzhēngchōng

gāndiāndàosháohuábàoxiōngzhūjīngxiùhuāmèiyāogōng

dàixiàocháofánglǎowàngxuéhǎiwēngzhōngyǐnpàndàiliǎngbiānfèng

xiūzhǔfánshuāngjǐngshǔzhōngguāngtóngguǎnfāntáikōng

陈子升简介

唐代·陈子升的简介

(1614—1673)明末清初广东南海人,字乔生。陈子壮弟。明诸生。南明永历时任兵科右给事中,广东陷落后,流亡山泽间。工诗善琴。有《中洲草堂遗集》。

...〔 ► 陈子升的诗(615篇)