《上慎郡王二十四韵》拼音版

清代李锴

shàngshènjùnwángèrshíyùn--kǎi

yuèhuángcháotíngjiànzhōngxiéwèishūzànshǔgōng

zhōngdǐngguāngguīzhāngpǐnjiélóngyīnglóngzuǒyúnwēifèngxiàtóng

tiānzhìbānqúnhòuqīnzǒngróngzhǎoshēntuōdiǎnzūnchóng

shùjiānguìwénzhāngzijiànxióngduànsānchǐjiàndejiǔniángōng

tándiànzhēngtuīshīshūmiàoméng怀huáiduānzhōngqiānchōng

shànyóujiǎnliáncáiyǐngōngzhūguǎnshàngjǐnyántóng

méisǒuzhuānnéngshìshēngōngxiàfēngxuěfēimáoyǐng湿shīhuāluòyánchíhóng

jiǎoàihéngménchénshājiànziméngyánggāo西dōng

liútúnshùxuānfángshòugōngxuānzhènzuòtiānyǒupíngméng

báishuāiqíngqīngpáozhuàngzhìkōngjīngwéifèikuàngruǎnqióng

jiǒngpiānzhàoshēngcōngmiùchéngxiūgěng使shǐzhìliútōng

ǎiǎixiānchūncǎozhǔ鸿hóngxīnzēnggǎnméi齿chǐzhāoróng

李锴简介

唐代·李锴的简介

(1686—1755)清汉军正黄旗人,字铁君,号眉生,又号豸青山人、幽求子、焦明子。李辉祖子。尝充笔帖式,旋弃去。乾隆元年举鸿博,未中选。以岳丈大学士索额图声势煊赫,避去,隐于盘山豸峰下。诗亦脱俗,而刻意求高,不免有斧凿处。有《睫巢集》、《尚史》等。

...〔 ► 李锴的诗(320篇)