首页 > 诗文 > 乾道圣德颂 > 拼音版

《乾道圣德颂》拼音版

宋代曹勋

gāndàoshèngsòng--cáoxūn

wéishèngyǒuzuòshàolóngxìngyùn

tiānjīngzōngyáoyuèshùn

fēngdūnhòuxīngqīngrùn

bīngtiānguìhǎixiánzhīchéngxùn

huángzhàokāizōngbēng

yòngmìngzàizàoqúnshēng

boshìboniánzhōushìjīng

màoshèngsūnzàiníng

lóngqiánchūzhèn

gōngjiǎnrénlóngyàn

jīngzhìqúngōngwéi

huángshèngshòufāngguó

duǒbǐngyàodàohuàchéngmín

wènqǐnshìshànqínxīn

xínghǎixìngrén

zhìshèngxiàoyuèānyánqīn

huáxiàzhǒngjiǔshīzhòng

shāohuīxiónglüèjǐnháizūnfèng

xiūjiàngqiāngòng

zhāoshèngshìhuángsòng

hóngxuānjǐngmìngyuánzhènhuánggāng

zhàolìngzhǐfěnhuāng

chénkuícǎilóngfèngqiānxiáng

huànshèngwénbīnbīnzhāng

dànjiéróuqiángzhì

fēngjìngbiāntuòyānchénwǎnsuì

tiánsāichuípèi

wēiwēishènggōngyǔnkāng

guāngyuánliángjìnjiànchǔ

línduānfāngzànshīshū

jùnzhéwénjiàoqīnruì

shèngmíngyǒukāilìng

dāngtiānzhílewánhǎo

guìxiànshūdàngránsǎo

dūnjiājìngxúnmóuzhèngyào

shuòshèngduànzuòzhēnshìào

cóngróngzǒnglǎnyònggāngāng

wéndàojīngcháng

wánghuàjǐngfēngxiáng

tiānshèngzhìshíyōngshíkāng

zhǐchǐwēiyánhuōfāngcùn

jiǎozhūtíngjīnshēngzhèn

huánghuángtiānmíngrùn

hóngwéishèngbiǎowàncháojìn

nǎinǎiwénzhǐhǎoshēng

huáxiàmánpíng

wǎnghuòfǎnhànduànwéimíng

zhǎngyuǎntiānshēng

dòuzhòngguāngchúnyòu

xiéhuángzhāobàofāngmào

yáoshùnzifēngzēngjiù

xíngjiǔyǒugènwànwàn寿shòu

zāigānyuánwànzhī

míngshìjūnzhī

chìchānglóngzuòwéihuángzàozhī

亿wànniánwéihuángbǎozhī

曹勋简介

唐代·曹勋的简介

曹勋

曹勋(1098—1174)字公显,一字世绩,号松隐,颍昌阳翟(今河南禹县)人。宣和五年(1123),以荫补承信郎,特命赴进士廷试,赐甲科。靖康元年(1126),与宋徽宗一起被金兵押解北上,受徽宗半臂绢书,自燕山逃归。建炎元年(1127)秋,至南京(今河南商丘)向宋高宗上御衣书,请求召募敢死之士,由海路北上营救徽宗。当权者不听,被黜。绍兴十一年(1141),宋金和议成,充报谢副使出使金国,劝金人归还徽宗灵柩。十四年、二十九年又两次使金。孝宗朝拜太尉。著有《松隐文集》、《北狩见闻录》等。他的诗比较平庸,但有几首使金诗颇值得注意。

...〔 ► 曹勋的诗(1429篇)► 曹勋的名句(1条)