《题杨文昭为刘敬思画》拼音版

元代贡性之

yángwénzhāowèiliújìnghuà--gòngxìngzhī

jiāmáocāngjiāngbiāntóugāoshùyúnxiāngliánqiūshēngliùyuèchángzàizuòfǎngliǎngěrwénjūntiān

qièláichéngshìzhùwèijiǔjuéchénāimǎnxiùgāotángjiànhuàfēngwénlónghǒu

liúlángduōhǎochǐzhǎngshēnxuě姿yǎnzhōngwèidòngliángxiàoqiànyángzhāohuàzhī

yángshēnghǎohuàchéngzuìlíntíngyuǎnshānjìnshuǐmàntiěgànqiúzhīyǎnxíng

shíqīngzhìránwéihuàrénjiānchuánjīngshénhuǎngduózàohuàxiàngcǎndànhányúnyān

jiēèrgōngjiànwánlìngrénjìngwàngjuànlǎobáiwǎngshìyōuyōulèisǎn

贡性之简介

唐代·贡性之的简介

元明间宣城人,字友初,一作有初。师泰侄。以胄子除簿尉,有刚直名。后补闽省理官。明洪武初,征录师泰后,大臣有以性之荐,乃避居山阴,更名悦。其从弟仕于朝者,迎归金陵、宣城,俱不往。躬耕自给,以终其身。门人私谥真晦先生。有《南湖集》。

...〔 ► 贡性之的诗(139篇)