《八哀诗 其七 博士长洲文公彭》拼音版

明代胡应麟

āishīshìzhǎngzhōuwéngōngpéng--yīnglín

jiāngzuǒhóngfēngliúzhōngshèngcáijiéwénzhāngtǐngchūhànzǎo

zhǎngzhōusànshìnǎiqīngliùhuàgōngnánshūjīngzhào

gōngzhuànjiēzhuōjuéxīnshīsháorùnjiùdiǎnduōshè

xiāoránqióngxiàngjiǎnyuánxiànxiázhēngqiúhuòfěirénjuànhuàzhōngliè

kuìshēnghòushíwèixiānjīnghuáziwàngniángònghángjié

zhēnxíngfēngcǎobiànjiāshuānggōuhuàntángjìnpiànchǔguìyànyuè

yóugōngyìnmínhàosēnlièguīchīliǎngjīnghòudòusāndài

dàndàngbēijiǔjiānzhēnzhìbiǎoshūyuèyīnqínshízhǐtíng

yúnxiáhuànméidòngxīngdòulànkuāngqièpángniánshàng寿shòupéng

胡应麟简介

唐代·胡应麟的简介

(1551—1602)明金华府兰溪人,字元瑞,号少室山人,更号石羊生。万历间举人,久不第。筑室山中,购书四万余卷,记诵淹博,多所撰著。曾携诗谒王世贞,为世贞激赏。有《少室山房类稿》、《少室山房笔丛》、《诗薮》。

...〔 ► 胡应麟的诗(2465篇)