《西湖大醉走笔百韵》拼音版

宋代白玉蟾

西zuìzǒubǎiyùn--báichán

nǎixiāntiānhuángjūnwànyǒuqiān

tíngshíduìtiānshì

miǎoniánshìshēngxiǎozi

shàngqīngtàigōngzàodàoqióngtiānsuǐ

yǒujìngōulòuhóuliàndānfèi

yuēyúnréngrónghuòyǒuxiàoshì

āwángtūnyuèdànfēizhǐ

shǎozhǎngqiángbàoshìjiāyuánwěi

shuíyánkōngsāngshēngnǎibáizhòng

shǎochuánshìtángcháoxiāngshānhàoshì

céngshòumàn访fǎnggēn

zhǎngshìlínquánhòngdōu

guāngjǐngzhǎnggōngmíngshì

liúqíngshízhǒngxiāntuōqióngguǐ

chénāiyáoguìyúnér

yǔngōngqīngmíngtīngzhīzànhuǐ

qiěfēifēngxìnwénshén

jiēzhǒngtánxìnwēijiǎlěi

érjuàndiàoáogèngzuǒchóngyòuwèi

niànqīngwànzhōngsuǒhuānzàiměi

qīngshāndōngfēngguǎnhóng

yānhán绿liǔpínnuǎnhuáng

dāngzuìyōuránér

huáiyīnqīngzhòuzhǎngchánzàoxīnshēngzhǐ

xiūzhúsēnjūnxiánruìliánwàn

dùnwàngyíngxīnzuòshēngěr

yuèníngbīngguìhuāluòjīn

fēngsōngxiàozhǎnglínshuāngyànguòhánshuǐ

xīnhuōrányǒujiǔduōqiězhǐ

shuàiyínjiànzhìróng

xuěfēiémáojiāngméiruǐ

yínshīsānxiùzhīduìjǐngguǎněr

cùnxīnjiānyānbǎiniànchí

wǎngshíguànjiǎojiānzòngchánguān

xiāngxiàngjiéliúdòngyíngtòuchuāngzhǐ

dòngsōudàotíngsàngkǎo

shǒujiēchāxiōngdāngshíshǐ

zuìchūkōngxuánxuéjiǔshì

suīshūzhuóxuěgōngtóngbiāoyuèzhǐ

záojǐngqiúdānshāzhǔyúnzhǒnggǒu

shěndāngtōupántáozhuīěr

shénshòuyànshūléi

zhītiānjiēshìgàidàozàiěr

shēngérjūnchéngzhǐ

huíshǒusānshíniánzhī

jiùchángshèānmánshāng

chángjiànchánchándǎo齿chǐ

chóulüèchéngyōngtāoqiánshuí

dōngfāngzòushūnánguōguīyǐn

zǎoshēnlíngjiéshēnpèilánzhǐ

ránsuīxiànzānyīngruòjiùdāo

zhǎnqīngzhōngyānzhīběnshǐ

qǐngniánshìfāngzhòngjiǎnchìwàn

hǎiyuèzhōufēngyānnéng

dōngyóuhéngdiānběidǎiqiánwǎnzhǐ

nándēngcāng西dànqīngchéng

yúnbànjīnhuáyuè

luóshānnánpéngshuǐzhī

héngyuèyánglóufēishāngjīnshān

yuánxiāngwěijiǔ

xuézuǒshuiyòuluócáoqínchéngjiùtuí

guìlínlánguāngjiāoōuyuèhǎiguǐ

zàoqīngcuīécuì

zuìxúnzhānglíngsūnzǒuxùn

pēnglàngruòshāngāotiānzhì

céngqiáoyàndàngzhōngdiàotài

suǒjiāojiēyīngháochūjiè

zhìcānlóngluánhánchúshèquǎnshǐ

yínǒuxīnzhuàngyànqíng

páishùzhǔsǔnjīngxiàomínshǐ

fēngsāozhuīhuángzàotáo

hányínghuòliànyǎngyǒupíngshì

yǒuhuángtiándànlěi

yǒubáixuěcánzuǒyòuzhìxiāngfěi

jǐn使shǐxiánxìngmínghàoránmǎncháoshì

fāngjiāngshānshuǐméngguàitiānfǒu

yánshùnchái广guǎngdāngǎnjiān

dànlìngxīnhuīshìshìjǐnkāng

zàoshényóutiāngōng使shǐ

cáodàishǎngyīnwěijiàozhī

tóutàixuánfēngwéi

xíngcángtónglǐnglüèguìyǒu

hǎikǎicháxiānlínfēnghuànyuè

huòyǒuyǎnwèiwéi

ruòshìchéngpéngqióngyīnbonèn

yīnyáng诿wěiyuēshēnxuèmàiwēichuāi

pànyán诿wěiyuēxiázhōuchēróng

huànqínghuīgǒngshǔzhuóqīng

guīshéjiànpánquǎndàidǐngshì

chóusōngbǎidiāozhǐwèisāng

chíxīnbīngsuìxiāo

shēnzhōnglóutáichìzichùfēichǐ

shēnwàijīnchénzhì

chóunéng鸿hóngéryòuliànfén

wèimiǎnwèibáiguīzhīshēndǎoliánchǐ

fēijiāngxiànhuángjīntiāngàizhǐ

juézhī西西shìshì

chā便biànmáiguīyuánshēngwèilěi

chuàngshéntiàogāoxiá怀huáibǎojǐncāo

wǎngpéngláishānshìrénláosuǒ

白玉蟾简介

唐代·白玉蟾的简介

白玉蟾

白玉蟾(1194 - ?),南宋时人,祖籍福建闽清,生于海南琼州,内丹理论家。南宗的实际创立者,创始金丹派南宗,金丹派南五祖之一。生卒年待考,原名葛长庚,本姓葛,名长庚。字如晦,号琼琯,自称神霄散史,海南道人,琼山老人,武夷散人。幼聪慧,谙九经,能诗赋,长于书画,12岁时举童子科,作《织机》诗;才华横溢,著作甚丰。自幼从陈楠学丹法,嘉定五年(1212)八月秋,再遇陈楠于罗浮山,得授金丹火候诀并五雷大法。

...〔 ► 白玉蟾的诗(638篇)