首页 > 诗文 > 漫尉 > 拼音版

《漫尉》拼音版

宋代黄庭坚

mànwèi--huángtíngjiān

zhānghuángzhízhuōyòukuángchī

wǎngzàijiāngnánqiáonǎishī

yāobáiyúnhuīchēzhàoqīng

bàoluànxíngōuniǎoxiāng

rénshùnxiá

zhīàiyànhuǐwèirén

chéncháochángmànchūmànguī

mànwèigōngchéngmànbìng

zuǎnfēishìfēishí

rénkuángchīzhuōzhígèngzhī

huòqǐngchénmànwèi寿shòuwèitáozhī

jiǔxíngnuòrǎngmèishàoguī

jūnzishǒuguānkěngǒujiǎnwèi

nàiqiūjiāxìnkuángfēng

mànxíngkǒngmànzhǐjiāngbài

mànmǎicāibàngmànyánláigòu

mànwèixièyuànshēnzhǎng

mànxíngguǐzhúmànzhǐzhí

mànyuànzhěguǎmànyánzhīzhě

shēngmànsǒuhòuquànzhī

ziyīn使shǐwèiméi

qiángyánfǎngānkūn

kūnlúnshìzāodiéhuàzhī

huǐlìnsuīwànzhídàoshéntǎn

zhésuǒzhúbēnchēqiúzhòng

jīngzhāorénjiànzhěkěnshī

rùnānguāngān

yánchūbiǎodāngwǎngxiàngkuī

fēnyǒurányòngshíshì

mànchéngnángǎijǐnzuìgǎn

黄庭坚简介

唐代·黄庭坚的简介

黄庭坚

黄庭坚(1045.8.9-1105.5.24),字鲁直,号山谷道人,晚号涪翁,洪州分宁(今江西省九江市修水县)人,北宋著名文学家、书法家,为盛极一时的江西诗派开山之祖,与杜甫、陈师道和陈与义素有“一祖三宗”(黄庭坚为其中一宗)之称。与张耒、晁补之、秦观都游学于苏轼门下,合称为“苏门四学士”。生前与苏轼齐名,世称“苏黄”。著有《山谷词》,且黄庭坚书法亦能独树一格,为“宋四家”之一。

...〔 ► 黄庭坚的诗(2085篇)► 黄庭坚的名句(41条)