《即事一首次韵祝朝奉十一丈》拼音版

宋代晁补之

shìshǒuyùnzhùcháofèngshízhàng--cháozhī

píngshēngjiāoyóuqíngchùzhà

wèiyǐnzhuóshuǐpēnbǎi

xiángāolóushàngdànhènzhīzhěguǎ

zhàngrénshìxīnkǒutǎngnéngjiè

ránbàoyōuzhōngsuìguǒ

zuòlìngqīngyíngfánzànchūxíngliǎnghuái

guānchéngguī

làiféngzhōngxiánzhùshìxiāo

shíshúmàijiànzūnjiǔtóng

ānnéngxiàogànméijiānshìrén

ránhàocéngwèiháijià

kuàngzàizàoàojiānchǐwángsūnjiǎ

dōngfāngqiánèrbǎizhìá

cháoxiàozuòqióngchénròubǎojiǎ

shàngwénzhuóshēngliáo

zichángmiàogōngshīyǎncáoxiè

yǒushízuìmáotáoxiàofānzhǎnjiǎ

dàochuángèhuànduìcánxiè

zhìshàngzhòngjìngfāngxiá

ménshīrényánféngqiǎn

chóngcháojiézuòwǎngwǎngshípángshě

zishǎochénglùnfēng

chángwénzhuāngshēngshuōnǎihuà

píngshìyànzizhìniànnéngxià

érshūtōngrénsuǒ

zhènglàishāngyǒngzhōngtáoxiě

liúliánjiēqīngnéng

shìshíchūnsāngjiūmíng

chéngyuánjìnkuǎnduànshíkuà

便biànkǒngbǎihuìlánwǎnwǎnqīnzhūxià

rénshēngxíngháilèiwèimiǎnqíngzhà

wàiqiúyóufánzhānyǐnguà

qīngfēngránzàidàngānzhè

kuàngsàncáikǒugōnggēngzhě

niánqiūzàipáoyuántíngjià

huíróngziliánwáng

héngjīngqiángyánhuòrénshě

dànzǎisōngbǎitánsānshè

xiāoránshìnèihuángjuǎnkāijiāhuà

chǐjìngcùnyīnníngdānglùnjià

yínóchóugānshènshuàidiàozhǎng

jìnqíngchíyòngbēichà

gōngmíngdàoxióngzhǎngxiéjiǔ

èrshìliángnánjiānzixiándiǎn

晁补之简介

唐代·晁补之的简介

晁补之

晁补之(公元1053年—公元1110年),字无咎,号归来子,汉族,济州巨野(今属山东巨野县)人,北宋时期著名文学家。为“苏门四学士”(另有北宋诗人黄庭坚、秦观、张耒)之一。曾任吏部员外郎、礼部郎中。 工书画,能诗词,善属文。与张耒并称“晁张”。其散文语言凝练、流畅,风格近柳宗元。诗学陶渊明。其词格调豪爽,语言清秀晓畅,近苏轼。但其诗词流露出浓厚的消极归隐思想。著有《鸡肋集》、《晁氏琴趣外篇》等。

...〔 ► 晁补之的诗(759篇)► 晁补之的名句(4条)